Obieranie cebuli — odkrywanie naszych ran podczas terapii (2023)

Will Joel Friedman, Ph.D. jest doświadczonym klinicystą z doświadczeniem w pracy z dorosłymi, parami, rodzinami, młodzieżą i starszymi dziećmi od 1976 roku. ...Czytaj więcej

Teoria potrójnej alergii — rozwojowa teoria zranienia ego

„Ego jest moim najlepszym nauczycielem; po prostu nie pamięta, jakie są lekcje”.
—Richarda Stromera

„Mój umysł jest jak złe sąsiedztwo. Nauczyłem się nie chodzić tam sam”.
—Eric Kohner

W jaki sposób ego, wyimaginowana fałszywa tożsamość, zostaje tak zranione? Jak uzdrowić ego? Intrygującą multidyscyplinarną perspektywę oferuje hipnoanaliza medyczna, grupa duchowo zorientowanych lekarzy i psychologów. Opierając się na pionierskich pracach Louisa K. Boswella i Williama J. Bryana, Daniel A. Zelling zaproponował „teorię potrójnej alergenności”, aby pomóc zrozumieć rozwój wyzwań emocjonalnych i ich fizyczne przejawy. 1

W tej teorii emocje oraz ich psychiczne i fizyczne przejawy porównuje się do tego, jak organizm staje się uczulony na określony antygen w rozwoju alergii fizycznej. Podczas ekspozycji na antygeny powstają przeciwciała, które przy kolejnych ekspozycjach prowadzą do zerwania wiązania histamina-difosforan, co powoduje uwolnienie wolnej histaminy do krwioobiegu, co skutkuje objawami alergii. Zelling wykorzystuje ilustrację alergii na truskawki, ciesząc się nimi na początku, budując przeciwciała i rozwijając pokrzywkę i małą wysypkę przy następnym zjedzeniu truskawek. Te objawy alergiczne stają się bardziej dotkliwe przy dodatkowej ekspozycji na truskawki.

Wiele wyzwań emocjonalnych, takich jak depresja i lęk oraz ich fizyczna ekspresja w postaci wzorców chorób psychogennych lub psychosomatycznych, jest rozumianych jako „rewerberacja” emocji, to znaczy przenikanie wibracji tej emocji przez cały czas od „początkowego zdarzenia uczulającego” ( ISE) nieprzywoływalnych przez świadomy umysł, poprzez „zdarzenie powodujące objawy” (SPE), które jest zwykle możliwe do przywołania, a następnie do „zdarzenia (zdarzeń) nasilających objawy” (SIE), które można przywołać.

Zelling podaje przykład dwudziestokilkuletniego weterana z Wietnamu, który szukał leczenia z powodu obezwładniającej fobii wysokości po tym, jak został trafiony ogniem naziemnym w DaNang podczas lotu helikopterem transportowym. Opierając się na regresji hipnotycznej, te intensywne objawy zdawały się zaczynać od incydentu w wieku 10 lat, kiedy budował domek na drzewie ze swoim bratem i został poproszony o podanie młotka. Obawiając się dotarcia do krawędzi platformy, rzucił młotkiem ze środka platformy, uderzając brata w stopę, który następnie krzyczał i krzyczał wraz z matką, robiąc to samo, biegnąc na miejsce zdarzenia. Jeszcze wcześniej, w wieku około czterech lat, siedział obok swojej matki podczas przejażdżki kolejką górską po tym, jak jego ojciec i starszy brat namówili ją na przejażdżkę. Gdy kolejka górska jechała w górę, a potem zaczęła zwalniać, jego matka wydała mrożący krew w żyłach, przeszywający krzyk, który był dostępny dla jego głębokiej nieświadomości w hipnozie regresywnej, ale niedostępny dla jego świadomego umysłu.

W tym przykładzie ten wczesny krzyk matki, głównej postaci oferującej miłość, bezpieczeństwo i opiekę w jego życiu, był wydarzeniem, które „uczuliło” chłopca na wrzaski i wrzaski, a także na lęk wysokości. Wydarzenie to później odbiło się echem jako krzyki i wrzaski jego brata i matki na platformie domku na drzewie, które dały symptom, że jeszcze później uczucia fobii stały się znacznie bardziej intensywne po uderzeniu helikopterem transportowym. Gdy świadomość pochodzenia emocjonalnego pogłosu zostanie przyniesiona do świadomości, przetworzona emocjonalnie i poznawczo z uznaniem, że nie jest już dziś potrzebna, osoba może zostać znieczulona na to, co było nie do przyjęcia, bolesne i traumatyczne we wcześniejszych doświadczeniach.

Szansą jest stopniowe odczulanie się na niewykonalne wzorce i wyzwalacze, podczas gdy stopniowo przyzwyczajasz się do zdrowszych, wykonalnych wzorców i wspierających bodźców. Taka desensytyzacja niemal w każdy sposób sprowadza się do odpuszczenia, uwolnienia, poddania się, a nawet wybrania, by więcej zapomnieć o tym, co nie działa, przy jednoczesnym wpuszczeniu, a nawet wybraniu zapamiętania większej ilości tego, co działa.

Drugi przykład tej teorii w działaniu dotyczy kobiety po czterdziestce, która skarżyła się, że nie jest w stanie trzymać się programu ćwiczeń, co było częścią chęci zrzucenia około 25 funtów. Po starannym przesłuchaniu stało się dla niej jasne, że przybycie po pomoc w tym czasie zbiegło się z nadchodzącymi rocznicami śmierci obojga jej rodziców, że była niekompletna w akceptacji i żałobie, o czym świadczy to, że wciąż ma prochy jednego z nich. Było to zdarzenie nasilające objawy.

Odnosiło się to bezpośrednio do zdarzenia powodującego objawy, kiedy pierwotnie przytyła 25 funtów, śmierci jej rodziców. Wspominając o swojej radości z aktywności fizycznej przez całe życie, zauważyła również, jak kilka razy straciła i przybrała na wadze około 25 funtów. Waga może służyć jako środek ochronny i obronny przed akceptacją tych bolesnych strat, a bezczynność i przejadanie się mogą służyć samouspokojeniu. W akceptującym, wspierającym środowisku terapeutycznym ujawniła wczesną utratę siostry w wieku siedmiu lat, co pasuje jako początkowe wydarzenie uwrażliwiające dla tego wzorca.

Trwała transformacja przychodzi wraz z odczulaniem „pierwotnego nasienia” – początkowym zdarzeniem uczulającym – przez wykwalifikowanego klinicystę, wyciągając psychologiczne i psychosomatyczne korzenie emocjonalnego/fizycznego chwastu ogrodowego w tej teorii. Z punktu widzenia wyimaginowanego ego, ten proces desensytyzacji jest w rzeczywistości bardziej odrzuceniem błędnej tożsamości przez bardzo młode, niedojrzałe ego, które po prostu nie ma nic w pobliżu podstawowych informacji ani konsekwencji decyzji o przetrwaniu dla wyleczenia ran. . Ponadto nie ma pojęcia, co zrobić, aby temu zaradzić. W rzeczywistości to nasza zdolność do pozostawania w procesie dociekania polegającym na niewiedzy i kontynuowaniu patrzenia i dostrzegania, będąc świadkiem naszego zranionego ego spoza umysłu, a wszystko to pod przewodnictwem terapeuty o doskonałych zdolnościach diagnostycznych i uzdrawiających, może dokonać skutecznej zmiany.

Sama świadomość w naturalny sposób odrzuca wszelką reaktywność wynikającą z fałszywych identyfikacji z formami, w tym myślami, przekonaniami, emocjami, historiami i rolami. Psychologowie transpersonalni Roger Walsh i Shauna L. Shapiro postrzegają „dezidentyfikację” jako „proces, w którym świadomość (uważność) dokładnie obserwuje, a zatem przestaje się z nią identyfikować, treści mentalne, takie jak myśli, uczucia i obrazy”. To właśnie tutaj, w procesie dezidentyfikacji, obejmującym zarówno zdrową desensytyzację na poprzednio traumatyczne bodźce, jak i zdrowe, umiarkowane poznawcze rozczarowanie, rany ego u jego korzeni mogą zostać uzdrowione, uleczone i podtrzymane.

Bibliografia

1. Daniel A. Zelling, „Teoria potrójnej alergii”,Dziennik hipnoanalizy medycznej, 3 (2), czerwiec 1988, strony 58-62.

2. Roger Walsh i Shauna L. Shapiro, „Spotkanie dyscypliny medytacyjnej i zachodniej psychologii: wzajemnie wzbogacający dialog”,amerykański psycholog, 61 (3), 227-239, cyt.: s. 231-232.

Czytaj dalej Autor Will Joel Friedman, Ph.D.

Czytaj w kolejności publikowania

Ogłoszenie